Iets heel minimalistisch, sterk grafisch. Met een knipoog naar de inhoud, idealiter.
Dat was zo ongeveer mijn antwoord toen mijn uitgever me een paar weken geleden vroeg wat voor cover ik graag op mijn nieuwe psychologische thriller zag.
Toen die vraag me eerder werd gesteld bij andere boeken, antwoordde ik meestal met uitgebreide mails van alinea’s lang, doorspekt met voorbeelden die mogelijk voor inspiratie konden zorgen. Uren googelde ik. Ik had het in mijn briefing (jawel!) over voorkeurkleuren en lettertypes. Over mogelijke beelden of passages uit het boek die een aanzet konden geven.
Een cover is niet zomaar iets. Het is, vind ik, de eerste interpretatie die je krijgt van je verhaal. Ik heb dan graag het gevoel dat ik duidelijk was. Dat mijn verhaal is binnengekomen zoals ik het bedoelde. Dat soort bevestiging, zeker in die fase, is balsem voor mijn onzekere schrijversziel.
There are no reviews yet.