Reiner? Verbouwereerd staart ze naar de student die in de deuropening staat. Afgetrapte jeans, donkerbruin haar dat in een wirwar rond zijn gezicht hangt, een smal sikje op zijn kin. Hij is geen spat veranderd, behalve de sik dan. En zij ook niet, bedenkt ze in weerwil van zichzelf. Zie haar hier nu staan, met schuimrubberen knieën en tintelend vel.

Sonia werkt als talenlector op een hogeschool en woont samen met Stijn. Ze rolt zonder veel problemen van de ene dag in de andere en voelt zich daar prima bij.Tot ze een internationaal project in de maag gesplitst krijgt dat niet alleen haar job op de tocht zet, maar haar ook oog in oog brengt met Reiner, haar grote liefde van lang geleden. Dat Reiner heel belangrijk voor haar is geweest, wist Sonia best. Dat hij dat nog altijd blijkt te zijn, is een vaststelling die haar leven behoorlijk op zijn kop zet. Hoeveel keer in zijn leven heeft een mens recht op een grote liefde? En hoelang kan die liefde blijven duren?

Wanneer ze voor het eerst haar dochter in haar armen heeft, weet Mira: vanaf nu wordt alles anders. Meer nog: vanaf nu moet alles anders. Dus Mira praat. Eindelijk. Ze vertelt haar dochter over de lijnen, telkens meer, op de armen van haar grootmoeder. Over de gave van haar overgrootmoeder om alleen te zien wat er is. Over de ruzies die jaren later nog door je hoofd en je lijf spoken. Over de twijfels, de spijt, de verwachtingen, de teleurstellingen en het hopen, telkens weer, tegen beter weten in. Over de prijs die het kost om deel te zijn van een geheel.
Laag na laag stript Mira weg. Ze wil de botten bloot. Maar hoe doe je dat, praten over wat niet gezegd kan worden? En wat is de prijs die je daarvoor moet betalen?
Een verhaal dat toont hoe bloed kan binden maar ook breken.