Het leven stelt geen vragen. Niels stelt ze wel. (Jammer genoeg voor hem.)
De vragen tollen door zijn hoofd. Waarom hij zijn benen moest laten breken in verschillende operaties, om daarna nog altijd niet goed te kunnen lopen. Waarom niemand met hem wil praten op de speelplaats? Waarom hij pillen moet nemen die maken dat hij in zijn broek plast? Waarom pesters pesten? Waarom hij vorige week die belangrijke battle van World of Warcraft heeft verloren? (Maar daar gaan we het niet over hebben, er zijn grenzen!)
Het leven stelt geen vragen, Niels weet het best. Dus vlucht hij in het gamen, waar hij woorden kunnen toveren. Waar hij kan lopen en zelfs vliegen. Waar de goeden winnen en de slechten sterven. Tot het echte leven hem haalt. Want een mens heeft maar één leven. Of niet?

Lotte en Sander hebben smoorverliefd thuis de benen genomen op zoek naar betere oorden. Dat is in elk geval wat de politie van hun verdwijning denkt. Hun familie gelooft er niks van, dus begint Sanders zus Nina een blog om zoveel mogelijk mensen mee te laten zoeken. Wanneer Vianne Sanders fiets terugvindt, laat de verdwijning ook haar niet meer los.
Al snel blijkt dat Lotte en Sander heel wat redenen hadden om te vertrekken. Maar dat er evenveel redenen zijn om hen te doen verdwijnen. Wie kan er vertrouwd worden? Wat is fictie en wat is feit? Hoe dieper Nina en Vianne graven naar zekerheden, hoe harder ze gaan twijfelen. Wanneer mag je naar je buikgevoel luisteren?